Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

by degrees

  • 1 gradātim

        gradātim adv.    [gradus], step by step, by degrees, little by little, gradually: (honores) adsequi: ascendere: respondens.
    * * *
    step by step, by degrees

    Latin-English dictionary > gradātim

  • 2 paulātim

        paulātim (not paull-), adv.    [paulum], by little and little, by degrees, gradually: paulatim Germanos consuescere Rhenum transire, Cs.: licentia crevit, S.: adnabam terrae, V.: vitia exuere, Iu.: circumfusā multitudine, L.: paulatim ex castris discedere, a few at a time, Cs.
    * * *
    little by little, by degrees, gradually; a small amount at a time, bit by bit

    Latin-English dictionary > paulātim

  • 3 clēmenter

        clēmenter adv. with comp.    [clemens], quietly, placidly, tranquilly, calmly: si quid est factum clementer: hominem accepit.—By degrees, gradually: iuga clementius adire, Ta.: editum iugum, Ta. —With forbearance, mildly, with indulgence: ius dicere, Cs.: ductis militibus, i. e. without plundering, L.
    * * *
    clementius, clementissime ADV
    leniently, mercifully; mildly/softly; slowly/at an easy rate/gradually, gently

    Latin-English dictionary > clēmenter

  • 4 magis

        magis adv. comp.    [1 MAC-], more, in a higher degree, more completely.—With adjj.: magis iuris consultus quam iustitiae: beatus, H.: vis magis necessaria recte ad vivendum: magis verum atque hoc responsum, T.—With advv.: magis aperte, T.: magis inpense, T.—With verbs: magis honorem tribuere quam salutem accipere, Cs.: tum magis id diceres, Fanni, si, etc.: quod magis vellem evenire (i. e. mallem), T.: magis Pugnas bibit volgus, is more eager for, H.: magis aedilis fieri non potuisset, better.—With abl: videntur omnes errasse, sed alius alio magis, in different degrees: alii aliis magis recusare, L.: quid philosophiā magis colendum?: quā fluvius solito magis inundaverat, L.: hac magis illam petere (i. e. quam hanc), H.: magis solito incauti, L.—In phrases, with negatives: ius apud eos non legibus magis quam naturā valebat, as much by natural disposition, etc., S.: nec magis dolo capi quam armis vinci posse, just as little, L.: domus erat non domino magis ornamento quam civitati, i. e. just as much to the city as to its owner: animus in morbo non magis est sanus quam corpus, i. e. is just as far from being sound: hoc non pro Lysone magis quam pro omnibus scribere, i. e. less than: hunc ego me Non magis esse velim, quam vivere, etc., H.—With abl. of difference: illud ad me, ac multo etiam magis ad vos, far more: quanto ille plura miscebat, tanto hic magis convalescebat: eoque magis, quod, etc.: hoc vero magis properare Varro, ut, etc., Cs.: aliud (malum) multo tremendum magis, V.: deus paulo magis adfabre factus: nihilo magis descendere, Cs.—With adv. of degree: nihilo minus... haud scio an magis etiam, even more: Tam magis illa fremens... Quam magis crudescunt pugnae (i. e. eo magis... quo magis), V.: magis magisque in dies, more and more, S.: cottidie magis magisque: de Graeciā cottidie magis et magis cogito.—Poet.: magis atque magis, V.— With more cause, more truly, with better reason, rather, in preference: magis ratione quam virtute vicisse, Cs.: timori magis quam religioni consulere, Cs.: amoris magis quam honoris gratiā: corpora magna magis quam firma, L.: Quae poscenti magis gaudeat eripi, H.: neque uti aeterni forent optavit; magis ut, etc., but rather, S.: forma Aut fuit aut visa est: sed fuit illa magis, O.: Non equidem invideo, Miror magis, V.: pernā magis Flagitat (stomachus) refici, H.—In the phrase, magis est, with quod or ut, there is better reason to, etc.: magis est quod gratuler tibi, quam quod te rogem, I have more reason to, etc.: magis est ut ipse moleste ferat, quam ut, etc., he has cause rather.
    * * *
    to greater extent, more nearly; rather, instead; more; (forms COMP of an ADJ)

    Latin-English dictionary > magis

  • 5 moror

        moror ātus, ārī, dep.    [mora], to delay, tarry, stay, wait, remain, linger, loiter: Eamus... Ubi vis; non moror, i. e. I have no objection, T.: Brundisi: amplius morando, S.: apud oppidum, Cs.: in quā (commemoratione) diutius non morabor: faciem capere morando, i. e. by slow degrees, O.: quid moror? H.: quid multis moror? why make a long story? T.: ne multis morer, to be brief: haud multa moratus, i. e. without long delay, V.: paulum lacrimis et mente morata, in tearful thought, V.: rosa quo locorum Sera moretur, may linger, H.: nec morati sunt quin decurrerent ad castra, L.: nihil ego moror quo minus decemviratu abeam, i. e. I will immediately, L.: cui bellum moremur inferre: in conubio natae, brood, V.— To delay, retard, impede, detain, cause to wait, hinder: impetum hostium, Cs.: eum: ab itinere hostem, L.: absiste morari, detain (me) not, V.: convivas, keep waiting, T.— To fix the attention of, delight, delay, amuse, entertain: Fabula populum moratur, H.: oculos aurīsque Caesaris, arrest, H.— P. pass.: novitate morandus spectator, H.— To hinder, prevent, impede: non moror quo minus in civitatem redeant, L.: moratus sit nemo, quo minus abeant, L.—In the phrase, nihil morari, with acc. of person, not to detain, let go, dismiss, release: C. Sempronium nihil moror, i. e. withdraw my accusation against, L.: negavit, se Gracchum morari, said he had nothing against, L.—In the phrase, nihil morari, with acc. of thing, or an obj clause, to let go, not value, disregard, care nothing for, have nothing to say against: profecto non plus biduom aut— Ph. Aut? nil moror, I don't care for that, T.: nam vina nihil moror illius orae, H.: nihil moror, eos salvos esse: invisum quem tibi esse Nil moror, I care not, V.: ut multum (sc. scripserit), nil moror, attach no value to quantity, H.
    * * *
    morari, moratus sum V DEP
    delay; stay, stay behind; devote attention to

    Latin-English dictionary > moror

  • 6 pedetemptim (-tentim)

        pedetemptim (-tentim) adv.    [pes+tempto], step by step, slowly: pedetemptim et sedato nisu, Pac. ap. C.: quaerendis pedetentim vadis in terram evasere (elephanti), L.—Fig., by degrees, gradually, cautiously: accessus: caute pedetemptimque omnia dici.

    Latin-English dictionary > pedetemptim (-tentim)

  • 7 sēnsim

        sēnsim adv.    [sentio], just perceptibly, gradually, by degrees, little by little, slowly, gently, softly: progrediens: sensim dicebat, quod causae prodesset: incedere, step by step, L.: sensim sine sensu aetas senescit: oritur (seditio) sensim ex clamore: mentio inlata, L.: sensim et sapienter amare, O.: queri, Ph.
    * * *
    slowly, gradually, cautiously

    Latin-English dictionary > sēnsim

  • 8 ūltimus (ūltumus)

        ūltimus (ūltumus) adj. sup.    [cf. ulterior].— In space, farthest, most distant, most remote, uttermost, extreme, last: (luna) quae ultima a caelo lucebat: in ultimam provinciam se coniecit, the most remote part of the province: maris terrarumque orae, L.: Africa, farthest Africa, H.: quā terrarum ultimas finit Oceanus, L.— Plur m. as subst, the most remote people, those farthest on: recessum primis ultimi non dabant.—As subst n., what is farthest, the most remote, the last, the end: praeponens ultima primis, H.: ultima signant, the goal, V.: extremum atque ultimum mundi.—Of time or order, remotest, earliest, oldest, first, last, latest, final: ultimi temporis recordatio: memoria pueritiae: sanguinis auctor, V.: dies, last, O.: de duro est ultima ferro, O.: necessitate, quae ultimum ac maximum telum est, superiores estis, L.: senatūs consultum, Cs.— Plur n. as subst: perferto et ultima exspectato, the end.—In the phrase, ad ultimum, to the end, at last, lastly, finally: si qualis in cives, talis ad ultimum in liberos esset, L.— Rarely with illud: domos suas ultimum illud visuri, now for the last time, L.—Of degrees or rank, utmost, extreme, highest, first, greatest: summum bonum, quod ultimum appello: ultimae causae cur perirent, etc., H.: periculum, Cu.: inopia, L.: supplicium, i. e. capital punishment, Cs.: discrimen vitae, L.—As subst n.: omnia ultima pati, any extremity, L.—In the phrase, ad ultimum, to the extreme, in the highest degree: fidem ad ultimum fratri praestare, L.: consilium ad ultimum demens, utterly, L.: ad ultimum inopiae adducere, to the last degree, L.: ad ultimum periculi pervenire, Cu.— Lowest, meanest: non ultima laus, H.: vigiliis et labore cum ultimis militum certare, L.

    Latin-English dictionary > ūltimus (ūltumus)

  • 9 anaphora

    rising/ascension of star measured in degrees; rising/mounting up (of the stars); repetition of word beginning successive clauses; improper preceding reference

    Latin-English dictionary > anaphora

  • 10 gradualiter

    Latin-English dictionary > gradualiter

  • 11 paullatim

    little by little, by degrees, gradually; a small amount at a time, bit by bit

    Latin-English dictionary > paullatim

  • 12 paullulatim

    little by little, by degrees, bit by bit, gradually; in small amounts

    Latin-English dictionary > paullulatim

  • 13 paululatim

    little by little, by degrees, bit by bit, gradually; in small amounts

    Latin-English dictionary > paululatim

  • 14 In virtute sunt multi ascensus

    There are many degrees in excellence. (Cicero)

    Latin Quotes (Latin to English) > In virtute sunt multi ascensus

  • 15 adscensus

    1.
    ascensus ( ads-), a, um, Part. of ascendo.
    2.
    ascensus ( ads-), ūs, m. [ascendo], an ascending, ascent.
    I.
    A.. Lit.:

    primos prohibere ascensu coeperunt,

    Caes. B. G. 5, 32:

    homines audaces ab ejus templi aditu atque ascensu repulisti,

    Cic. Dom. 21:

    quod hosti aditum ascensum ve difficilem praeberet,

    Liv. 25, 36 summi fastigia tecti Ascensu supero, Verg. A. 2, 303 ascensus muri, Vulg. 2 Esdr. 12, 36. ascensus altaris, ib. Eccli. 50, 12. adscensus siderum, a rising of the stars to our hemisphere, Plin. 29, 4, 15, § 59:

    ascensus aurorae,

    Vulg. 2 Esdr. 4, 21; ib. Jon. 4, 7.—Also in plur: hostes partim scalis ascensus tentant, Liv 36, 24.—
    B.
    Trop.:

    ollisque ad honoris amplioris gradum is primus ascensus esto,

    Cic. Leg. 3, 3;

    olla propter quae datur homini ascensus in caelum,

    id. ib. 2, 8.—
    II.
    Meton. (abstr. for concr., cf.. aditus, accessus, etc.), a place by which one ascends, an approach, ascent:

    inambulans atque ascensu ingrediens arduo,

    Cic. de Or 1, 61, 261 difficilis atque arduus, id. Verr 2, 4, 23:

    riget arduus alto Tmolus in ascensu,

    Ov. M. 11, 151:

    quae aedes tribunal habent et ascensum,

    a flight of stairs, ascent, Vitr. 4, 7, p. 93 Rode; so id. 5, 6, p. 111 Rode.—In plur ut obtinerent ascensus montium, Vulg. Judith, 2, 6; ib. 1 Reg. 14, 4.— Trop.. in virtute multi ascensus many degrees, Cic. Planc. 25 Wund.

    Lewis & Short latin dictionary > adscensus

  • 16 ascensus

    1.
    ascensus ( ads-), a, um, Part. of ascendo.
    2.
    ascensus ( ads-), ūs, m. [ascendo], an ascending, ascent.
    I.
    A.. Lit.:

    primos prohibere ascensu coeperunt,

    Caes. B. G. 5, 32:

    homines audaces ab ejus templi aditu atque ascensu repulisti,

    Cic. Dom. 21:

    quod hosti aditum ascensum ve difficilem praeberet,

    Liv. 25, 36 summi fastigia tecti Ascensu supero, Verg. A. 2, 303 ascensus muri, Vulg. 2 Esdr. 12, 36. ascensus altaris, ib. Eccli. 50, 12. adscensus siderum, a rising of the stars to our hemisphere, Plin. 29, 4, 15, § 59:

    ascensus aurorae,

    Vulg. 2 Esdr. 4, 21; ib. Jon. 4, 7.—Also in plur: hostes partim scalis ascensus tentant, Liv 36, 24.—
    B.
    Trop.:

    ollisque ad honoris amplioris gradum is primus ascensus esto,

    Cic. Leg. 3, 3;

    olla propter quae datur homini ascensus in caelum,

    id. ib. 2, 8.—
    II.
    Meton. (abstr. for concr., cf.. aditus, accessus, etc.), a place by which one ascends, an approach, ascent:

    inambulans atque ascensu ingrediens arduo,

    Cic. de Or 1, 61, 261 difficilis atque arduus, id. Verr 2, 4, 23:

    riget arduus alto Tmolus in ascensu,

    Ov. M. 11, 151:

    quae aedes tribunal habent et ascensum,

    a flight of stairs, ascent, Vitr. 4, 7, p. 93 Rode; so id. 5, 6, p. 111 Rode.—In plur ut obtinerent ascensus montium, Vulg. Judith, 2, 6; ib. 1 Reg. 14, 4.— Trop.. in virtute multi ascensus many degrees, Cic. Planc. 25 Wund.

    Lewis & Short latin dictionary > ascensus

  • 17 Clemens

    1.
    clēmens, entis (abl. usu. -ti;

    but -te,

    Liv. 1, 26, 8; Laber. ap. Macr. S. 2, 7, 3), adj. [etym. dub.; cf. lemures; and Germ. hold].
    I.
    Orig. (in the class. per. very rare), of the quiet, placid, pleasant state of the air, wind, or weather, mild, calm, soft, gentle ( = the class. placidus, quietus): undae clementi flamine pulsae, * Cat. 64, 272:

    clementior Auster vela vocat,

    Stat. Th. 5, 468:

    aura Favoni,

    Claud. Cons. Prob. Olyb. 272; cf. id. III. Cons. Hon. 165; Val. Fl. 6, 747:

    clementior dies,

    Col. 11, 2, 2:

    clementior Arctos,

    Sil. 1, 198:

    clementiores plagae (opp. Septentrio),

    Pall. Febr. 12, 1.—Hence,
    B.
    Esp.
    1.
    Of the gentle motion of the sea, rivers, etc., placid, calm, etc.:

    mare,

    Gell. 2, 21, 1:

    Pasitigris clementiore alveo praeterit, etc. (preced. by: praeceps inter saxa devolvitur),

    Curt. 5, 3, 1:

    quā sit clementissimus amnis,

    Ov. M. 9, 116.—
    2.
    Of places (opp. praeceps), smooth, of a gentle ascent:

    clivulus,

    App. M. 4, p. 144.—Far more freq.,
    II.
    Trop.
    A.
    Of a calm, unexcited, passionless state of mind, quiet, mild, gentle, tranquil, kind (syn.:

    placidus, lenis): clementem vocabo non in alieno dolore facilem, sed eum, qui cum suis stimulis exagitetur, non prosilit, etc.,

    Sen. Clem. 1, 20, 3:

    egit semper vitam... clemens, placidus,

    Ter. Ad. 5, 1, 10:

    vita urbana atque otium,

    id. ib. 1, 1, 17 (cf. with Cic. Rab. Post. 7, 17:

    vita quieta atque otiosa): ille suam semper egit vitam in otio, in conviviis: clemens, placidus,

    Ter. Ad. 5, 4, 10; Liv. 38, 17, 17 (cf. the passages under clementia, cited from Flor.):

    cupio, patres conscripti, me esse clementem: cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,

    Cic. Cat. 1, 2, 4:

    etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci,

    id. Fin. 2, 4, 12:

    (Arimphaeis) ritus clementes,

    Plin. 6, 13, 14, § 35.—
    2.
    Transf. to animals. tame, domesticated: clementius genus columbarum [p. 353] (opp. agrestes), Varr. R. R. 3, 7, 2.—
    B.
    Specif.
    1.
    Mild in respect to the faults and failures of others, i. e. forbearing, indulgent, compassionate, merciful (class.; syn.: mitis, benignus, humanus, lenis, facilis, indulgens;

    opp.: crudelis, inhumanus, asper al.): clementi (mi) animo ignoscet,

    Plaut. Mil. 4, 6, 37; Ter. Hec. 3, 5, 22:

    judices et misericordes,

    Cic. Planc. 13, 31; cf.
    * Hor.
    C. 3, 11, 46; Tac. A. 2, 57:

    vir et contra audaciam fortissimus et ab innocentiā clementissimus,

    Cic. Rosc. Am. 30, 85; Nep. Epam. 3, 2:

    legis interpres,

    Liv. 1, 26, 8:

    dominus facilis et clemens,

    Suet. Aug. 67:

    justa et clemens servitus,

    Ter. And. 1, 1, 9:

    castigatio,

    Cic. Off. 1, 38, 137:

    clementior sententia,

    Liv. 8, 31, 8.—More unusual: rumor, i. e. non nimius, mild, mitigated, praos (acc. to Prisc. p. 1202 P.), Sall. J. 22, 1.—
    2.
    Poet. of places:

    pars (insulae) ratibus clemens,

    accessible, Claud. B. Gild. 511.— Adv.: clē-menter.
    I.
    (Acc. to I. A.) Gently, softly, mildly:

    non desiit adsidue tremere Campania, clementius quidem, sed ingenti damno,

    Sen. Q. N. 6, 31, 1:

    agitant venti oleas,

    Pall. Nov. 5:

    spirant clementius Austri,

    Stat. S. 2, 2, 27.—So of moderate, slow action gen.: Eu. Sequere sis. Ch. Sequor. Eu. Clementer quaeso;

    calces deteris,

    Plaut. Merc. 5, 2, 111; so id. Stich. 4, 1, 26; id. Ep. 2, 2, 23. —
    B.
    (Acc. to I. B. 2.) By degrees, gradually, gently:

    clementer et molliter assurgens collis,

    Col. 2, 2, 1; cf. Tac. A. 13, 38:

    editum jugum,

    id. G. 1; Sil. 1, 274; Sen. Oedip. 280:

    accedere,

    Tac. A. 12, 33; cf. in comp.:

    explorare, si quā Appennini juga clementius adirentur,

    id. H. 3, 52.—
    II.
    (Acc. to II. A.) Quietly, placidly, tranquilly, calmly: accipere aliquid clementius aequo, * Lucr. 3, 314:

    si quid est factum clementer, ut dissolute factum criminer,

    Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:

    leniter hominem clementerque accepit,

    id. ib. 2, 4, 40, §

    86: ferre aliquid,

    id. Att. 6, 1, 3:

    consolationes clementer admotae,

    Plin. Ep. 5, 16, 11:

    quo id pacto fieri possit clementissime,

    Plaut. Mil. 4, 3, 5:

    leo caudam clementer et blande movet,

    Gell. 5, 14, 12.—
    B.
    (Acc. to II. B.) With forbearance, mildly, with indulgence:

    clementer et moderate jus dicere,

    Caes. B. C. 3, 20:

    clementer a consule accepti,

    Liv. 27, 15, 2:

    clementer ductis militibus,

    i.e. peacefully, without plundering, id. 29, 2, 1.— Comp.:

    clementius tractare aliquem,

    Plin. Ep. 8, 24, 5.— Sup.:

    clementissime scribere de aliquo,

    Gell. 1, 18, 3:

    qui victoriā civili clementissime usus est,

    Sen. Ira, 2, 23, 4.
    2.
    Clēmens, entis, m., a proper name, in later Lat. very freq.:

    Julius,

    Tac. A. 1, 23; 1, 26; 15, 73; id. H. 1, 87; 2, 12:

    Arretinus,

    id. ib. 4, 68; Suet. Dom. 11:

    Flavius,

    id. ib. 15.

    Lewis & Short latin dictionary > Clemens

  • 18 clemens

    1.
    clēmens, entis (abl. usu. -ti;

    but -te,

    Liv. 1, 26, 8; Laber. ap. Macr. S. 2, 7, 3), adj. [etym. dub.; cf. lemures; and Germ. hold].
    I.
    Orig. (in the class. per. very rare), of the quiet, placid, pleasant state of the air, wind, or weather, mild, calm, soft, gentle ( = the class. placidus, quietus): undae clementi flamine pulsae, * Cat. 64, 272:

    clementior Auster vela vocat,

    Stat. Th. 5, 468:

    aura Favoni,

    Claud. Cons. Prob. Olyb. 272; cf. id. III. Cons. Hon. 165; Val. Fl. 6, 747:

    clementior dies,

    Col. 11, 2, 2:

    clementior Arctos,

    Sil. 1, 198:

    clementiores plagae (opp. Septentrio),

    Pall. Febr. 12, 1.—Hence,
    B.
    Esp.
    1.
    Of the gentle motion of the sea, rivers, etc., placid, calm, etc.:

    mare,

    Gell. 2, 21, 1:

    Pasitigris clementiore alveo praeterit, etc. (preced. by: praeceps inter saxa devolvitur),

    Curt. 5, 3, 1:

    quā sit clementissimus amnis,

    Ov. M. 9, 116.—
    2.
    Of places (opp. praeceps), smooth, of a gentle ascent:

    clivulus,

    App. M. 4, p. 144.—Far more freq.,
    II.
    Trop.
    A.
    Of a calm, unexcited, passionless state of mind, quiet, mild, gentle, tranquil, kind (syn.:

    placidus, lenis): clementem vocabo non in alieno dolore facilem, sed eum, qui cum suis stimulis exagitetur, non prosilit, etc.,

    Sen. Clem. 1, 20, 3:

    egit semper vitam... clemens, placidus,

    Ter. Ad. 5, 1, 10:

    vita urbana atque otium,

    id. ib. 1, 1, 17 (cf. with Cic. Rab. Post. 7, 17:

    vita quieta atque otiosa): ille suam semper egit vitam in otio, in conviviis: clemens, placidus,

    Ter. Ad. 5, 4, 10; Liv. 38, 17, 17 (cf. the passages under clementia, cited from Flor.):

    cupio, patres conscripti, me esse clementem: cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,

    Cic. Cat. 1, 2, 4:

    etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci,

    id. Fin. 2, 4, 12:

    (Arimphaeis) ritus clementes,

    Plin. 6, 13, 14, § 35.—
    2.
    Transf. to animals. tame, domesticated: clementius genus columbarum [p. 353] (opp. agrestes), Varr. R. R. 3, 7, 2.—
    B.
    Specif.
    1.
    Mild in respect to the faults and failures of others, i. e. forbearing, indulgent, compassionate, merciful (class.; syn.: mitis, benignus, humanus, lenis, facilis, indulgens;

    opp.: crudelis, inhumanus, asper al.): clementi (mi) animo ignoscet,

    Plaut. Mil. 4, 6, 37; Ter. Hec. 3, 5, 22:

    judices et misericordes,

    Cic. Planc. 13, 31; cf.
    * Hor.
    C. 3, 11, 46; Tac. A. 2, 57:

    vir et contra audaciam fortissimus et ab innocentiā clementissimus,

    Cic. Rosc. Am. 30, 85; Nep. Epam. 3, 2:

    legis interpres,

    Liv. 1, 26, 8:

    dominus facilis et clemens,

    Suet. Aug. 67:

    justa et clemens servitus,

    Ter. And. 1, 1, 9:

    castigatio,

    Cic. Off. 1, 38, 137:

    clementior sententia,

    Liv. 8, 31, 8.—More unusual: rumor, i. e. non nimius, mild, mitigated, praos (acc. to Prisc. p. 1202 P.), Sall. J. 22, 1.—
    2.
    Poet. of places:

    pars (insulae) ratibus clemens,

    accessible, Claud. B. Gild. 511.— Adv.: clē-menter.
    I.
    (Acc. to I. A.) Gently, softly, mildly:

    non desiit adsidue tremere Campania, clementius quidem, sed ingenti damno,

    Sen. Q. N. 6, 31, 1:

    agitant venti oleas,

    Pall. Nov. 5:

    spirant clementius Austri,

    Stat. S. 2, 2, 27.—So of moderate, slow action gen.: Eu. Sequere sis. Ch. Sequor. Eu. Clementer quaeso;

    calces deteris,

    Plaut. Merc. 5, 2, 111; so id. Stich. 4, 1, 26; id. Ep. 2, 2, 23. —
    B.
    (Acc. to I. B. 2.) By degrees, gradually, gently:

    clementer et molliter assurgens collis,

    Col. 2, 2, 1; cf. Tac. A. 13, 38:

    editum jugum,

    id. G. 1; Sil. 1, 274; Sen. Oedip. 280:

    accedere,

    Tac. A. 12, 33; cf. in comp.:

    explorare, si quā Appennini juga clementius adirentur,

    id. H. 3, 52.—
    II.
    (Acc. to II. A.) Quietly, placidly, tranquilly, calmly: accipere aliquid clementius aequo, * Lucr. 3, 314:

    si quid est factum clementer, ut dissolute factum criminer,

    Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:

    leniter hominem clementerque accepit,

    id. ib. 2, 4, 40, §

    86: ferre aliquid,

    id. Att. 6, 1, 3:

    consolationes clementer admotae,

    Plin. Ep. 5, 16, 11:

    quo id pacto fieri possit clementissime,

    Plaut. Mil. 4, 3, 5:

    leo caudam clementer et blande movet,

    Gell. 5, 14, 12.—
    B.
    (Acc. to II. B.) With forbearance, mildly, with indulgence:

    clementer et moderate jus dicere,

    Caes. B. C. 3, 20:

    clementer a consule accepti,

    Liv. 27, 15, 2:

    clementer ductis militibus,

    i.e. peacefully, without plundering, id. 29, 2, 1.— Comp.:

    clementius tractare aliquem,

    Plin. Ep. 8, 24, 5.— Sup.:

    clementissime scribere de aliquo,

    Gell. 1, 18, 3:

    qui victoriā civili clementissime usus est,

    Sen. Ira, 2, 23, 4.
    2.
    Clēmens, entis, m., a proper name, in later Lat. very freq.:

    Julius,

    Tac. A. 1, 23; 1, 26; 15, 73; id. H. 1, 87; 2, 12:

    Arretinus,

    id. ib. 4, 68; Suet. Dom. 11:

    Flavius,

    id. ib. 15.

    Lewis & Short latin dictionary > clemens

  • 19 clementer

    1.
    clēmens, entis (abl. usu. -ti;

    but -te,

    Liv. 1, 26, 8; Laber. ap. Macr. S. 2, 7, 3), adj. [etym. dub.; cf. lemures; and Germ. hold].
    I.
    Orig. (in the class. per. very rare), of the quiet, placid, pleasant state of the air, wind, or weather, mild, calm, soft, gentle ( = the class. placidus, quietus): undae clementi flamine pulsae, * Cat. 64, 272:

    clementior Auster vela vocat,

    Stat. Th. 5, 468:

    aura Favoni,

    Claud. Cons. Prob. Olyb. 272; cf. id. III. Cons. Hon. 165; Val. Fl. 6, 747:

    clementior dies,

    Col. 11, 2, 2:

    clementior Arctos,

    Sil. 1, 198:

    clementiores plagae (opp. Septentrio),

    Pall. Febr. 12, 1.—Hence,
    B.
    Esp.
    1.
    Of the gentle motion of the sea, rivers, etc., placid, calm, etc.:

    mare,

    Gell. 2, 21, 1:

    Pasitigris clementiore alveo praeterit, etc. (preced. by: praeceps inter saxa devolvitur),

    Curt. 5, 3, 1:

    quā sit clementissimus amnis,

    Ov. M. 9, 116.—
    2.
    Of places (opp. praeceps), smooth, of a gentle ascent:

    clivulus,

    App. M. 4, p. 144.—Far more freq.,
    II.
    Trop.
    A.
    Of a calm, unexcited, passionless state of mind, quiet, mild, gentle, tranquil, kind (syn.:

    placidus, lenis): clementem vocabo non in alieno dolore facilem, sed eum, qui cum suis stimulis exagitetur, non prosilit, etc.,

    Sen. Clem. 1, 20, 3:

    egit semper vitam... clemens, placidus,

    Ter. Ad. 5, 1, 10:

    vita urbana atque otium,

    id. ib. 1, 1, 17 (cf. with Cic. Rab. Post. 7, 17:

    vita quieta atque otiosa): ille suam semper egit vitam in otio, in conviviis: clemens, placidus,

    Ter. Ad. 5, 4, 10; Liv. 38, 17, 17 (cf. the passages under clementia, cited from Flor.):

    cupio, patres conscripti, me esse clementem: cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,

    Cic. Cat. 1, 2, 4:

    etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci,

    id. Fin. 2, 4, 12:

    (Arimphaeis) ritus clementes,

    Plin. 6, 13, 14, § 35.—
    2.
    Transf. to animals. tame, domesticated: clementius genus columbarum [p. 353] (opp. agrestes), Varr. R. R. 3, 7, 2.—
    B.
    Specif.
    1.
    Mild in respect to the faults and failures of others, i. e. forbearing, indulgent, compassionate, merciful (class.; syn.: mitis, benignus, humanus, lenis, facilis, indulgens;

    opp.: crudelis, inhumanus, asper al.): clementi (mi) animo ignoscet,

    Plaut. Mil. 4, 6, 37; Ter. Hec. 3, 5, 22:

    judices et misericordes,

    Cic. Planc. 13, 31; cf.
    * Hor.
    C. 3, 11, 46; Tac. A. 2, 57:

    vir et contra audaciam fortissimus et ab innocentiā clementissimus,

    Cic. Rosc. Am. 30, 85; Nep. Epam. 3, 2:

    legis interpres,

    Liv. 1, 26, 8:

    dominus facilis et clemens,

    Suet. Aug. 67:

    justa et clemens servitus,

    Ter. And. 1, 1, 9:

    castigatio,

    Cic. Off. 1, 38, 137:

    clementior sententia,

    Liv. 8, 31, 8.—More unusual: rumor, i. e. non nimius, mild, mitigated, praos (acc. to Prisc. p. 1202 P.), Sall. J. 22, 1.—
    2.
    Poet. of places:

    pars (insulae) ratibus clemens,

    accessible, Claud. B. Gild. 511.— Adv.: clē-menter.
    I.
    (Acc. to I. A.) Gently, softly, mildly:

    non desiit adsidue tremere Campania, clementius quidem, sed ingenti damno,

    Sen. Q. N. 6, 31, 1:

    agitant venti oleas,

    Pall. Nov. 5:

    spirant clementius Austri,

    Stat. S. 2, 2, 27.—So of moderate, slow action gen.: Eu. Sequere sis. Ch. Sequor. Eu. Clementer quaeso;

    calces deteris,

    Plaut. Merc. 5, 2, 111; so id. Stich. 4, 1, 26; id. Ep. 2, 2, 23. —
    B.
    (Acc. to I. B. 2.) By degrees, gradually, gently:

    clementer et molliter assurgens collis,

    Col. 2, 2, 1; cf. Tac. A. 13, 38:

    editum jugum,

    id. G. 1; Sil. 1, 274; Sen. Oedip. 280:

    accedere,

    Tac. A. 12, 33; cf. in comp.:

    explorare, si quā Appennini juga clementius adirentur,

    id. H. 3, 52.—
    II.
    (Acc. to II. A.) Quietly, placidly, tranquilly, calmly: accipere aliquid clementius aequo, * Lucr. 3, 314:

    si quid est factum clementer, ut dissolute factum criminer,

    Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:

    leniter hominem clementerque accepit,

    id. ib. 2, 4, 40, §

    86: ferre aliquid,

    id. Att. 6, 1, 3:

    consolationes clementer admotae,

    Plin. Ep. 5, 16, 11:

    quo id pacto fieri possit clementissime,

    Plaut. Mil. 4, 3, 5:

    leo caudam clementer et blande movet,

    Gell. 5, 14, 12.—
    B.
    (Acc. to II. B.) With forbearance, mildly, with indulgence:

    clementer et moderate jus dicere,

    Caes. B. C. 3, 20:

    clementer a consule accepti,

    Liv. 27, 15, 2:

    clementer ductis militibus,

    i.e. peacefully, without plundering, id. 29, 2, 1.— Comp.:

    clementius tractare aliquem,

    Plin. Ep. 8, 24, 5.— Sup.:

    clementissime scribere de aliquo,

    Gell. 1, 18, 3:

    qui victoriā civili clementissime usus est,

    Sen. Ira, 2, 23, 4.
    2.
    Clēmens, entis, m., a proper name, in later Lat. very freq.:

    Julius,

    Tac. A. 1, 23; 1, 26; 15, 73; id. H. 1, 87; 2, 12:

    Arretinus,

    id. ib. 4, 68; Suet. Dom. 11:

    Flavius,

    id. ib. 15.

    Lewis & Short latin dictionary > clementer

  • 20 dispenso

    dis-penso, āvi, ātum, 1, v. freq. a.
    I.
    Orig. of money, to distribute by weight, to [p. 592] disburse, pay out (for syn. cf.:

    partior, impertio, distribuo, divido): ducentos nummos (sc. inter milites),

    Plaut. Bacch. 4, 9, 47.—
    B.
    In gen., to manage, regulate household expenses:

    domesticas res,

    Cic. Att. 11, 1; cf. Juv. 7, 219:

    eligere aliquem ad dispensandam pecuniam,

    to have charge of the military chest, Nep. Con. 4.— Absol.:

    dispensat pueris vilicus,

    distributes rations, Mart. 12, 18, 22.—
    II.
    Transf., of other things, to dispense, distribute, arrange (for syn. cf.: dispono, digero, ordino, compono).
    A.
    Lit.:

    (fons) certis horarum spatiis dispensatur inter incolas,

    Plin. 18, 22, 51, § 188; Front. Aquaed. 9; Plin. 13, 13, 27, § 89:

    vitis aequa portione sucum proli suae dispensat,

    Col. 4, 24, 9:

    oscula suprema natos per omnes,

    Ov. M. 6, 278 (cf.:

    dividit oscula,

    Hor. C. 1, 36, 6):

    filum candelae,

    Juv. 3, 287:

    quem (annum) intercalaribus mensibus interponendis ita dispensavit (Numa), ut, etc.,

    Liv. 1, 19 fin.
    B.
    Trop., to manage, regulate, control, distribute:

    inventa non solum ordine, sed etiam momento quodam atque judicio dispensare atque componere,

    Cic. de Or. 1, 31, 142:

    quasi dispensare rem publicam et in ea quodam modo vilicare,

    id. Rep. 5, 3, 5; Just. 7, 6, 4:

    laetitiam inter impotentes populi animos,

    i. e. to impart to them by degrees, Liv. 27, 50 fin.:

    male dispensata libertas,

    Sen. Ben. 1, 10:

    quae dispensant mortalia fata sorores,

    Ov. H. 12, 3 et saep.: consilium dispensandae cohonestandaeque victoriae imperatoribus majores dederunt nostri (qs. to arrange as the general's manager; the fig. acc. to I. B., v. also dispensator), Liv. 38, 47.— Absol.: si modo recte dispensare velis, to dispense, arrange ( = administrare), Hor. S. 1, 2, 75.

    Lewis & Short latin dictionary > dispenso

См. также в других словарях:

  • Degrees of freedom — can mean: Degrees of freedom (mechanics), independent displacements and/or rotations that specify the orientation of the body or system Degrees of freedom (physics and chemistry), a term used in explaining dependence on parameters, or the… …   Wikipedia

  • Degrees-R-Us — is an unaccredited institution that offers degrees of higher learning. USA Today reported it is a diploma mill.[1] In 2004, it was included in a Senate investigation.[2] The operation was run by a disbarred attorney from his Las Vegas home and a… …   Wikipedia

  • degrees centigrade — degrees measured on a thermometer on which 0 degrees is the freezing point and 100 degrees is the boiling point of water …   English contemporary dictionary

  • degrees Fahrenheit — degrees measured on a thermometer on which 32 degrees is the freezing point and 212 degrees is the boiling point of water …   English contemporary dictionary

  • Degrees Lovibond — or °L scale is a measure of the color of a substance, usually beer, whiskey, or sugar solutions. The Standard Reference Method (SRM) and EBC method have largely replaced it, with the SRM giving results approximately equal to the °L. The… …   Wikipedia

  • Degrees of Connection —   Author(s) Jon Cleary …   Wikipedia

  • degrees of frost — degrees of frost, degrees below the freezing point of water …   Useful english dictionary

  • Degrees of Certainty — may refer to: Rudolf Carnap Bayesian analysis Confidence Interval This disambiguation page lists articles associated with the same title. If an internal link led you here, you may w …   Wikipedia

  • degrees of freedom — n. Statistics the number of independent variables entering into a statistical measure or frequency distribution * * * …   Universalium

  • degrees of perfection arguments — degrees of perfection argument …   Philosophy dictionary

  • degrees of freedom — n. Statistics the number of independent variables entering into a statistical measure or frequency distribution …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»